به نام خداوند جان و خرد
نوشتن در اینجا را با شعری از فردوسی آغاز می کنم. برای خواننده فارسی زبان نیازی به معرفی او نیست. او یکی از بزرگ ترین چهره های ادبیات ماست. در زبان فارسی شعر بسیار فراتر از هنر استفاده از کیفیت های زیبایی شناختی یا آهنگین زبان است. و همواره به عنوان راهی برای انتقال دانش شاعر به مردم نیز بوده است. شاعران بزرگ فارسی در ریاضیات، فلسفه و نجوم هم سهم برجسته ای دارند.
از نظر فردوسی جان و خرد شریف ترین پدیده های موجود هستند. از این رو او خداوند را شایسته ستایش می داند. او استدلال می‌کند که انتظار از عقل یا دانش انسانی برای درک یا سنجش خدا، شبیه به انتظار از جسمی که روی ترازوست تا کسی را که آن را وزن می‌کند، وزن کند.
